Bu haftaki kitap önerimiz:
“Erken gelmiş bir bahar günü, ormanda yalnızdım. Ormanın seslerini dinliyordum. Son üç yıldır süregelen çırpınmalarımı, sürekli bir biçimde sevinçten umutsuzluğa sıçrayışlarımı düşünüyordum. Birden ancak Tanrı'ya inandığım sıralarda yaşadığımı anladım. Sırf onu düşünmekle bile yaşamın sevinçli dalgaları kabarıyordu benliğimde. Çevrede her şey canlanıyor, her şey bir anlam kazanıyordu. Ama Tanrı’ya inanmaya başladım mı yaşam duruveriyordu.”
Tolstoy, 1885’te yayımlanan bu kitabına adını veren “İnsan Ne İle Yaşar” adlı öyküde, insanların özünde iyilik olduğunu ve durum her ne olursa olsun iyilik yapması gerektiğini anlatır. “Peki, insanların içinde hiç mi kötülük yoktur?” diye bir soru akla geldiğinde ise yazarın başka bir öyküsüne göz atmak yeterli olacaktır. “İnsana Ne Kadar Toprak Lazım?” hikayesinde de bu sorunun yanıtını, Tolstyon’un eşsiz anlatımıyla buluruz.
